Spacer 11 - Bielszowice

Bielszowice należą do tych dzielnic Rudy Śląskiej, które mogą pochwalić się genezą sięgającą średniowiecza. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1472 roku, kiedy w źródłach pojawia się Maciej Bielczowski, ówczesny właściciel wsi. Nazwa Bielszowic jest najpewniej nazwą patronimiczną i pochodzi od potomków właściciela być może Bielczy, Bielszy nazywanych właśnie Bielczowicami lub Bielszowicami.

Do XVIII wieku miejscowość nie rozwinęła się zbytnio poza wyznaczone w średniowieczu ramy; liczba ludności ustaliła się na poziomie 250–300 mieszkańców.

W ostatniej ćwierci XVIII wieku ówczesny właściciel Bielszowic baron Wilczek prowadził w ramach kolonizacji fryderycjańskiej akcję zaludniania istniejących na obrzeżach miejscowości pustek i w ten sposób powstały Pawłów i Kończyce. Baron Wilczek był założycielem pierwszej bielszowickiej kopalni „Henriette”, która działała z przerwami od 1787 do 1870 roku. Zapewniona baza węglowa spowodowała, że około 1821 roku w rejonie wzgórza czarnoleskiego powstała cynkownia „Deutsche Hütte” („Huta Niemiecka”). Pamiątką po cynkowni są znajdowane do dziś żużle pocynkowe i nazwa ulicy Cynkowa. Przy zakładach przemysłowych zaczęli osiedlać się ludzie i powstała kolonia robotnicza Redendorf, zwana Pnioki.

Przełomem w dziejach gminy był rok 1891, gdy państwo pruskie kupiło dobra rycerskie Bielszowice. Decyzję tę podjęto ze względu na zalegające tu bogate pokłady węgla kamiennego. W roku 1896 rozpoczęto budowę kopalni, którą uruchomiono w 1904 roku. Te działania zdecydowanie podniosły poziom życia w Bielszowicach. Podjęto szereg inwestycji, wybudowano szpital spółki brackiej, aptekę i szkoły.

Trasa: ul. ks. Józefa Niedzieli – ul. Edmunda Kokota – ul. Bielszowicka – ul. Równoległa – ul. Edmunda Kokota – ul. Sportowców – ul. Jasna