Spacer 7 - Kochłowice

Pierwsza wzmianka o Kochłowicach pochodzi z 1360 roku. Wynika z niej, że pierwszy osadnik nazywał się Kochel, stad prawdopodobnie nazwa miejscowości. Dawniej używano nazwy „Kochlowice”. Taka forma występuje również w pismach Józefa Lompy.

Miejscowość mogła powstać wcześniej, ponieważ na jej obszarze zachowały się ślady po średniowiecznym gródku. Badania archeologiczne przeprowadzone na jego terenie w 1980 roku wykazały, że powstał w XIV wieku. Należy przyjąć, że Kochłowice, razem z Rudą i Orzegowem, są najstarszymi osadami Rudy Śląskiej.

Przez kilka wieków Kochłowice były wsią stanowiącą ważny ośrodek w stosunku do sąsiednich osad, takich jak: Bykowina, Radoszowy, Kłodnica, Halemba i Nowa Wieś. Na mapie Homanna z 1736 roku zaznaczono gościniec biegnący z Bytomia przez Kochłowice do Mikołowa. Pierwsza kopalnia węgla „Łazarz” powstała we wschodniej części osady w 1786 roku, ale po kilku latach zaprzestano wydobycia.

Rozwój miejscowości nastąpił w XIX wieku. Uruchomiono wówczas kopalnie „Hugo” i „Zwang”. Dały one początek późniejszej kopalni „Nowy Wirek”.

Samodzielność administracyjna Kochłowic trwała do 1951 roku. Potem zostały częścią miasta Nowy Bytom, a na początku 1959 roku stały się jedną z dzielnic Rudy Śląskiej.

Trasa: ul. Józefa Piłsudskiego (sanktuarium pw. Matki Boskiej z Lourdes, secesyjna kamienica) – ul. ks. Ludwika Tunkla (kościół pw. Trójcy Przenajświętszej) – ul. OMP (budynek Związku Górnośląskiego) – ul. Do Dworca (pomnik Powstańców Śląskich i wieża wodna) – ul. Dworcowa (budynek dawnego dworca) – ul. Radoszowska (kolonia robotnicza, budynek dawnego urzędu gminy, willa secesyjna i kamienica Bistów) – ul. Wyzwolenia (budynek szkoły) – ul. Wirecka – ul. hm. Józefa Pukowca (średniowieczny gródek)