Bykowina powstała na obszarach należących niegdyś do Kochłowic. Zalążkiem osady był kamieniołom wspomniany w dokumencie z 1597 roku. Trudności przysparza wyjaśnienie nazwy osady, czy jej pierwotna nazwa brzmiała „Bykowina”, czy „Bukowina” (od lasu bukowego, porastającego niegdyś rozległe obszary tej miejscowości). Na mapie Homanna z 1736 roku Bykowina została zaznaczona jako osada położona na północny zachód od Kochłowic i na południe od gościńca przebiegającego z Nowej Wsi do Świętochłowic.
Najstarszą częścią Bykowiny jest skrzyżowanie dzisiejszych ulic 11 Listopada, Józefa Pordzika, Ryszarda Siekiela i Bocznej. Niestety nie zachowały się tutaj znaczące zabytki architektoniczne.
W XIX wieku na obszarze osady zaczął rozwijać się przemysł cynkowy, ale niewielkie i mało rentowne zakłady nie wytrzymały konkurencji większych i znacznie wydajniejszych hut cynku z okolicznych miejscowości. W rezultacie bykowińskie cynkownie zostały zamknięte do 1920 roku.
Samodzielność administracyjna Bykowiny zakończyła się na początku 1951 roku. Wówczas miejscowość została włączona do miasta Nowy Bytom. Status ten utrzymał się do 1959 roku. Od tego czasu Bykowina jest jedną z dzielnic Rudy Śląskiej.
W latach 70. i 80. XX wieku na terenie dzielnicy zbudowano sporej wielkości osiedle mieszkaniowe, zwane osiedlem Górnośląskim. Nowa zabudowa przyczyniła się do urbanizacyjnego scalenia Bykowiny z Kochłowicami i Wirkiem.
Trasa: ul. hm. Józefa Pukowca - ul. Górnośląska (kościół pw. św. Barbary) – ul. Gwarecka – ul. Wojciecha Korfantego – ul. 11 Listopada (zabudowa, schron dla ludności cywilnej, pomnik powstańców śląskich - ul. Wita Stwosza (kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa) – ul. Boczna/Kręta (zabudowa)