Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

Kościół zbudowany został w latach 1948–1949 według projektu Hipolita Bujara. Do jego budowy użyto głównie materiałów uzyskanych z rozbiórki baraków po filii oświęcimskiego obozu koncentracyjnego.

Kościół nie posiada konkretnego charakteru stylistycznego i luźno nawiązuje do modernizmu. Jego głównym elementem jest masywna wieża mieszcząca w przyziemiu przedsionek główny z dostawionymi po bokach kaplicami. Nawa zamknięta jest węższym i niższym od niej prezbiterium i podobnie jak kaplice przykryta jest stropem.

Wewnątrz kościół posiada zabytkowe organy pochodzące z 1888 roku oraz w centralnej części prezbiterium witraż w kształcie krzyża łacińskiego przedstawiający Chrystusa Króla z otwartymi ramionami. Nawę główną i dalszą cześć prezbiterium zdobi cykl 14 figuralnych witraży opartych na motywach Drogi Krzyżowej autorstwa Ireneusza Franusika.