Kościół pw. Matki Boskiej Różańcowej

Kościół zbudowany został w latach 1889–1890 według projektu F. Müllera z Karłuszowca w stylu neogotyckim. Prostokątna nawa zamknięta jest prezbiterium z wieloboczną apsydą. Po obu stronach nawy dobudowano w latach 60. XX wieku kaplicę. Wnętrze przykryte jest sklepieniem kolebkowym, a po bokach i nad wejściem głównym usytuowane są empory.

Z pierwotnego wyposażenia ufundowanego przez rodzinę Labrygów do naszych czasów zachowały się: obraz Matki Boskiej Różańcowej z dawnego ołtarza głównego autorstwa Josepha Fahnrotha, dwa obrazy i dwie figury z dawnych ołtarzy bocznych. Są to: obraz św. Franciszka w prezbiterium, obraz św. Jana Nepomucena w kaplicy Krzyża Śwętego oraz figury św. Barbary i św. Floriana w górnej części nawy. Jest też drewniana chrzcielnica z neogotycką, polichromowaną rzeźbą. Ponadto na uwagę zasługują: zabytkowe organy z 1865 roku, rzeźby świętych w nawie głównej, odrzwia tabernakulum z przełomu XIX i XX wieku, olejny obraz pt. Ukrzyżowanie oraz monstrancja z węgla pochodząca z 1987 roku, podarowana przez górników z miejscowej kopalni.