Szlakiem rudzkich schronów bojowych

Proponowania trasa jest łatwa do przejścia, czas zwiedzania około półtorej godziny. 

W związku z łatwością dostępu do obiektów proponujemy zacząć zwiedzanie od schronu bojowego nr 33 (50° 16' 41.254''N 18° 51' 5.994''E). Obiekt znajduje się w Czarnym Lesie, niedaleko budynku przy przy ul. Cynkowej 28. Jest to ciężki schron bojowy broni maszynowej klasy D wybudowany w 1937 roku. Wyposażenie schronu stanowiły dwa ckm-y, jeden w półkopule pancernej, a drugi w strzelnicy chronionej płytą pancerną. Załogę tej jednokondygnacyjnej fortyfikacji stanowiło dziesięć osób. Schron posiada wyłaz i strzelnicę obrony wejścia. Dobrze widoczna jest również kopuła obserwacyjno-bojowa wz. 36 o sześciu otworach. Wejście do schronu zabezpiecza krata szturmowa. Warto zwrócić uwagę na dobrze zachowany układ ziemny. Obiekt jest obecnie zarządzany przez Stowarzyszenie na Rzecz Zabytków Fortyfikacji „Pro Fortalicium” i po wcześniejszym kontakcie (t.wojdyla@vp.pl) można zaplanować zwiedzenie jego wnętrza.

By dotrzeć do kolejnego obiektu kierujemy się w dół wzniesienia w kierunku południowym, ścieżką idziemy aż do ul. Edmunda Kokota. Tutaj skręcamy w prawo i idziemy w stronę Bielszowic wzdłóz ul. Kokota. Po dotarciu do skrzyżowania z al. Rodziny Gürtlerów skręcamy w prawo, po około 120 metrach po naszej prawej stronie powiniśmy wejść w głąb pasa drogowego, by zobaczyć schron pozorno-bojowy (124 50° 16' 26.563''N 18° 50' 48.455’’E). Wybudowany został w klasie odporności A i składał się z izby bojowej ze strzelnicą rkm. Obsługę schronu stanowiło dwóch żołnierzy. Do tej pory zachowały się w schronie dwudzielne drzwi pancerne oraz zamknięcie otworu strzelnicy. Schrony pozorno-bojowe udawały duże obiekty bojowe, przez co miały skupiać na sobie ogień nieprzyjaciela, mogły ponadto służyć jako ochrona dla drużyn piechoty. Ruszamy dalej. Wracamy do ul. Kokota i przechodzimy na jej drugą stronę. Już z daleka widać pomalowaną w barwy maskujące bryłę kolejnego obiektu. Jest to schron bojowy nr 34 (50° 16' 20.126''N 18° 50' 52.393''E). Ciężki schron bojowy z 1937 roku, wykonany w klasie odporności E, wyposażony jest w pancerną kopułę obserwacyjno-bojową dla ckm (nr W.I. - 1938 7/7). Uzbrojony był w 3 ckm-y, 2-3 rkm-y i armatę p.panc mocowaną na specjalnej suwnicy. Posiada dobrze zachowane płyty detonacyjne i wyjście ewakuacyjne, flankujące swoją strzelnicą rkm wejście główne do schronu.

Idziemy dalej al. Rodziny Gürtlrelów w stronę osiedla Ignacego Paderewskiego. Po 230 metrach dojdziemy do chodnika, który odbija ukośnie w stronę południowego krańca ul. Oskara Kolberga, po przejsciu około 90 metrów na końcu chodnika dostrzeżemy schron pozorno-bojowy nr 125 (50° 16' 12.422''N 18° 51' 0.7''E). Jest to również schron o typie odporności A, wybudowany w 1938 roku, w jego skład wchodzi strzelnica i ściana pozorna. Po zwiedzeniu obiektu kierujemy się na północ i już po chwili dotrzemy do ul. Kolberga. Skręcamy w prawo, mijamy tor dla modeli zdalnie sterowanych i kierujemy się w strone Miasteczka Ruchu Drogowego i znajdującego się obok placu zabaw. Na wysokości placu zabaw, po naszej prawej stronie, bez trudu odnajdziemy schron bojowy nr 35 (50° 16' 5.300''N 18° 51' 6.500''E). Schron wybudowano w 1937 roku w klasie odporności D, wyposażony jest w pancerną kopułę obserwacyjno-bojową dla ckm-u (W.I. - 1938 6/6). Posiada dwa wyjścia ewakuacyjne flankujące strzelnicami rkm zapole schronu. Uzbrojenie stanowiło 2 ckm-y (jeden w kopule pancernej, drugi w strzelnicy ściennej), 2-3 rkm-y. Obiekt jest w dobrym stanie, zachowała się kopuła pancerna z kolumną na lawetę ckm, a także układ ziemny. Załogę stanowiło 8–10 osób. Obecnie schronem opiekują się pp. Runowscy. Zainteresowani mogą umówić się na zwiedzanie pod adresem mailowym Yellowbaron31@gmail.com.