Spacer 8 - Chebzie

Chebzie, podobnie jak Godula, powstało na terenie Orzegowa. W tym miejscu w II połowie XVIII wieku została uruchomiona najstarsza na tym terenie kopalnia „Król Dawid”. Na jej potrzeby wykarczowano las, a drzewo wykorzystywano w kopalni. Z tym wydarzeniem prawdopodobnie wiąże się nazwa „chebzie”, gdyż w gwarze słowo to oznacza „odpady drewna – korę, obrzynki gałęzi”.

Przełomowym momentem w dziejach Chebzia było utworzenie na drodze z Lipin do Zabrza pod koniec XVIII wieku karczmy, którą odwiedzali podróżujący oraz kłusownicy z pobliskich lasów. Kolejnym krokiem do tworzenia się osady było otwarcie w latach 20. XIX wieku hut cynku „Morgenroth” (Jutrzenka) i „Gute Hoffnung” (Dobra Nadzieja). W ich sąsiedztwie wybudowano pierwsze domy. Do rozwoju osady przyczynił się niewątpliwie Karol Godula, który w 1826 roku stał się właścicielem majątku Orzegów. To za jego sprawą uruchomiono kopalnię „Paulus” (Paweł), która funkcjonowała do kwietnia 1971 roku, kiedy to połączono ją z kopalnią „Wawel”.

Chebzie (noszące także nazwę Morgenroth) nabrało większego znaczenia wraz z utworzeniem węzła kolejowego. Uroczystość otwarcia na Górnym Śląsku jednej z pierwszych linii kolejowych Wrocław – Opole – Świętochłowice – Mysłowice odbyło się 30 października 1845 roku. O rozwoju osady, która miała charakter kolejarsko-górniczy, świadczy fakt, że w 1918 roku w Chebziu było już 80 domów mieszkalnych. Cztery lata później, w roku 1922, zmieniono nazwę stacji na „Chebzie” i oficjalnie zaczęto jej używać (do wybuchu II wojny światowej). Mimo stałego rozwoju i zwiększającej się liczby mieszkańców Chebzie nigdy nie było samodzielną jednostką terytorialną. Była osadą zależną od gminy Godula. W 1951 roku Chebzie włączono do Nowego Bytomia, a w 1959 roku weszło w skład Rudy Śląskiej.

• Trasa 1: ul. Pawła (przydrożny krzyż, park Pawła, pozostałości po kopalni „Paweł”)

• Trasa 2: ul. Dworcowa (dworzec kolejowy) – ul. Dworcowa 17 (miejsce byłej gospody) – ul. Piotra Niedurnego (Zespół Szkolno-Przedszkolny) – ul. Węglowa (budynek dawnego Domu Związkowego) – ul. Wincentego Styczyńskiego – ul. ks. Józefa Szafranka i ul. Nowobytomska (kolonia domów robotniczych)