Osiedle robotnicze Werdon

Osiedle wybudowano w latach 1913–1927 dokładnie w miejscu, gdzie pomiędzy latami 1805 a 1895 działała huta „Antonia”. Dawniej funkcjonowały dwa Werdony: Wielki, pomiędzy dzisiejszymi ulicami 1 Maja, Katowicką, Pelagii Zdziebkowskiej i Piotra Ściegiennego, oraz Mały – oddzielony od Wielkiego ul. Piotra Ściegiennego. Do naszych czasów osiedle zachowało się jedynie w około trzech czwartych. Dawniej oba Werdony tworzyły swą zwartą zabudową całość otaczającą centralne dziedzińce, w których mieściły się zabudowania gospodarcze i sanitarne. Wjazd na centralny dziedziniec osiedla prowadził wąskimi przejazdami, tzw. ajnfartami.   Nie znamy do końca genezy nazwy osiedla. Jedni uważają, że wywodzi się od werku – huty „Antonia”, inni, że od Verdun – francuskiej twierdzy, o którą w chwili wzniesienia osiedla toczyły się zacięte walki, lub, podobnie jak w przypadku Ficinusa, od nazwiska Werdon.

Werdon był osiedlem tętniącym codziennym życiem, odbywały się tu ważne dla dzielnicy wydarzenia – stanowił i stanowi do dziś lokalizację tzw. romla, czyli jarmarku i wesołego miasteczka towarzyszącego parafialnemu odpustowi.