Kościół ewangelicki im. Odkupiciela

Świątynię wzniesiono w latach 1901–1902 w stylu neogotyckim według projektu wrocławskiego architekta Felixa Henry’ego, przy finansowym wsparciu hrabiego Guido Henckel von Donnersmarck. Kościół jest budowlą orientowaną, ceglaną, wspartą na kamiennym cokole. Z bryły kościoła wyróżnia się jednoprzęsłowe, obniżone w stosunku do głównego korpusu, prezbiterium. Na wschodniej elewacji pod rozetą widnieje kartusz z mottem i datami budowy świątyni Ein feste Burg ist unser Gott 1901–1902. Napis powtórzony jest w języku polskim (Warownym grodem jest nasz Bóg) na ścianie tęczowej we wnętrzu świątyni.

Wnętrze ma charakter salowy o trójprzęsłowym korpusie nawowym przekrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym wspartym na wspornikach o dekoracji roślinnej oraz jednoprzęsłowym prostokątnym prezbiterium. Niewielkie przytulne wnętrze zachwyca zachowanym oryginalnym wyposażeniem. Charakterystyczne dla wireckiego zboru jest połączenie ołtarza, ambony i prospektu organowego, które, umieszczone w prezbiterium, nawarstwiają się kaskadowo na siebie.